مهریه و طلاق توافقی در دوران عقد ،در طلاق توافقی در دوران عقد یکی از مسائلی که حائز اهمیت است و زوجین باید در مورد آن به توافق رسیده باشد مهریه و نحوه مطالبه آن است. بدلیل عدم رابطه زناشویی و باکره بودن زوجه در هنگام ثبت هرگونه طلاق از جمله طلاق توافقی در دوران عقد، مهریه نصف مهری که در سند نکاحیه قید شده است به زوجه تعلق می گیرد.
بر اساس قانون مهریه در لحظه جاری شدن عقد، مهریه به زن تعلق یافته و زوجه می تواند از حق مهریه در دوران عقد نیز استفاده کند، تفاوت مهریه در دوران عقد در وجود و یا عدم وجود روابط زناشویی فی مابین زوجین می باشد، به این ترتیب کسانی که این دوره را سپری می کنند و به شرط باکره بودن زوجه، نیمی از مهریه به وی تعلق می یابد و در غیر اینصورت مالک کل مهریه بوده و می تواند دادخواست مطالبه مهریه را به دادگاه بدهد، به بیان دیگر مهریه دختر باکره نیمی از مهریه تعیین شده می باشد.
این بدان معنی است که از لحاظ قانونی و شرعی در صورتی که زن باکره باشد مستحق نصف مهریه خواهد بود. اگر زن در حالیکه باکره است قبل از طلاق تمام مهریه خود را دریافت کرده باشد، در زمان طلاق باید نصف آن را به شوهر بازگرداند. اگر این ازدواج، ازدواج دوم زن از ابتدا باکره نبوده باشد. در این صورت اگر بین زوجین نزدیکی انجام شده باشد، مرد باید مهریه زن را کامل بپردازد.
معمولا در این مورد بین زوجین اختلاف ایجاد می شود ولی طبق شرع اسلام اگر زن قسم بخورد که رابطه زناشویی داشته اند حکم به نفع زن صادر می شود. ولی زوجین می توانند بر پرداخت و دریافت کل مهریه نیز به توافق برسند یا اینکه حتی زن می تواند در طلاق توافقی همان نصف مهریه خود را نیز ببخشد و دادگاه نیز طبق توافق طرفین رای خود را صادر خواهد کرد.
