ماده 1130 و طلاق قضایی ،یكی از بسترهای شكل گیری زیان معنوی استمرار زوجیتی است كه موجب عسر و حرج باشد. در موارد عسر و حرج، زن میتواند به حاكم شرع مراجعه و تقاضای طلاق كند. به عبارت دیگر، چنانچه دادگاه دوام زوجیت را موجب عسر و حرج تشخیص دهد، برای جلوگیری از ضرر میتواند زوج را اجبار به طلاق كند و در صورت میسر نشدن اجبار، زن به اذن حاكم شرع طلاق داده میشود.
طلاق حاكم كه نوعی طلاق قضایی است و در ماده 1130 و طلاق قضایی پیش بینی شده است؛ بدین معنا كه اگر ادامه زندگی زناشویی به هر علت از قبیل سوءرفتار شوهر یا بیماری صعب العلاج، بر زن دشوار شود و او را در مضیقه و سختی شدید قرار دهد ، زن میتواند از دادگاه درخواست طلاق كند. در این حال، شوهر به حكم دادگاه ملزم به طلاق دادن میشود و چنانچه استنكاف كند ، طلاق به حكم دادگاه واقع میگردد.
به طور خلاصه می توان طلاق قضایی را در 3 مورد زیر طبق قانون بیان کرد:
۱ – استنکاف شوهر از پرداخت نفقه و عدم امکان الزام وی به انفاق
۲ – شوهر غایب مفقودالاثر باشد
۳ – در عسر و حرج بودن زوجه
به عبارت دیگر در طلاق قضایی شوهر موافق طلاق نیست و به یکی از دلایل ذکر شده دادگاه او را اجبار به طلاق می کند این عدم موافقت شوهر ممکن است به دلیل غیبت او و گاهی به دلیل مخالفت او باشد.
با توجه رویه قضایی و نظرات مشورتی طلاقی که با شرایط مذکور باشد بائن است نه رجعی یعنی در ایام عده شوهر نمی تواند به زن رجوع کند.
شما در حال مطالعه ماده 1130 و طلاق قضایی
مطالعه بیشتر آشنایی با طلاق غیابی و قوانین آن
