رابطه اجتماعی دختر و پسر در قانون ،برقراری ارتباط و مراوده بین دو جنس مخالف، خارج از معیارهای متعارف به صورت های مختلف، خواه در قالب پیوندهای عاطفی منجر به ارتباط دوستانه و خواه در سطح پیشرفته جسمی و جنسی بدون وجود علاقه زوجیت، جرم تلقی شده و برابر با ماده(637) قانون مجازات اسلامی قابل مجازات است .
در باره رابطه اجتماعی دختر و پسر در قانون در این ماده آمده است: «هر گاه زن و مردی که بین آن ها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا 99 ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر می شود»
از دیدگاه اسلام نیز رابطه اجتماعی دختر و پسر در قانون و یا ارتباط دوستانه و صمیمی میان دو جنس مخالف فقط در چارچوب ازدواج معنا دارد. البته حضور در اجتماع با رعایت موازین اسلامی و حفظ حجاب و عفاف در عرصه های علمی و مشارکت های اجتماعی قابل قبول است و شارع مقدس آن را نفی نمی کند.
از این رو در اسلام رابطه دوستی بین دختر و پسر معنا ندارد؛ اما به شرط رعایت ضوابط اسلامی منعی برای ارتباط نیست و چه بسا این گونه ارتباطات زمینه ساز تکامل فکری، معنوی و عقلی هم بشود. در واقع، دستور اسلام در این خصوص، مخالفت با اختلاط دختر و پسر است؛ نه مخالفت با شرکت دختر و پسر در جوامع عمومی و علمی با حفظ حریم. اسلام افراد اجتماع را به روش صحیح زندگی فرا می خواند و در مقررات خود همه جنبه های نیاز دختر و پسر را در نظر می گیرد تا به حفظ حریم و کرامت و عفاف از سوی افراد بیانجامد.
در ادامه مطلب رابطه اجتماعی دختر و پسر در قانون
بنابراین، از آن جایی که وجود معاشرت های بین دختران و پسران در تناقض با ارزش ها و هنجارهای فرهنگی و دینی است و دین اسلام چنین دوستی ها و معاشرت هایی را قبل از ازدواج بین دختر و پسر نامحرم نفی می کند و تنها در شرایط خاص و با تشریفات شرعی آن را صحیح می داند، می توان این پدیده را به عنوان یک مسئله اجتماعی قلمداد کرد.
مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید
